Wat kunnen we leren van IKC’s?

Integrale kindcentra hebben een meerwaarde voor kinderen die vastlopen in het reguliere onderwijs. Dit stelt het Kohnstamm Instituut naar aanleiding van haar onderzoek in opdracht van de Kennistafel van PACT onder medewerkers van drie IKC’s en ouders met kinderen die via een zijweg op deze centra zijn ingestroomd. Deze conclusie triggert om te kijken wat we als leerkracht, pedagogisch medewerker, jeugdwerker of professional die op andere wijze betrokken is bij de ontwikkeling van kinderen, kunnen leren van deze best practice. Want wat maakt dat kinderen die elders vastliepen, op de betreffende IKC’s wel een positieve ontwikkeling laten zien? Mijn eerste conclusie na het lezen van de onderzoeksuitkomsten: er zijn drie duidelijke succesfactoren die maken dat kinderen op kinderopvangcentra, basisscholen of IKC’s de kans krijgen om het beste uit zichzelf te halen.

Goede samenwerking en gedeelte verantwoordelijkheid
Een eerste punt dat het onderzoek uitlicht, is het belang van een goede samenwerking en het voelen van een gedeelde verantwoordelijkheid. Als partij die met verschillende IKC’s, basisscholen, kinderopvangcentra en andere specialistische partners samenwerkt, onderstrepen wij dit uitgangspunt volledig. Hierin staan wij trouwens niet alleen. Binnen mijn netwerk zie ik geen basisschool of opvangcentrum nog stand alone opereren: iedereen bouwt actief aan een partnernetwerk om de juiste kennis en expertise in huis te halen en zet in op een goede samenwerking tussen ouders, onderwijs- of opvangprofessionals en specialisten.

Preventieve signalering
Een tweede punt dat voortvloeit uit het onderzoek, is het belang van preventieve signalering. Dit begint al in de voorschoolse fase. Van de kinderen uit het onderzoek die vastliepen in hun ontwikkeling, waren er toch nog veel kinderen in de leeftijd van vier tot zes jaar oud. Dit laat zien hoe belangrijk inzetten op vroegtijdige signalering is. Juist peuters maken nog zo’n ontwikkeling door, dat laagdrempelige ondersteuning in een vroeg stadium soms al voldoende is om een kind later een goede start op school te laten maken. Bovendien vergroot goede begeleiding op jonge leeftijd de kans dat kinderen in één keer op de juiste plek terechtkomen. Dit betekent wel dat we nog beter moeten leren kijken naar wat een kind nodig heeft en proactiever moeten signaleren.

Kind centraal
Een laatste succesfactor die volgens het onderzoek bijdraagt aan een goede begeleiding van de ontwikkeling van kinderen, is het kind centraal stellen. Met de behoeften van het kind als uitgangspunt, kom je altijd uit op maatwerk en zet je als professionals en ouders samen een kind in zijn kracht. Het mooie van deze conclusie is bovendien dat deze op iedere opvanglocatie, basisschool en IKC in de praktijk te brengen is. Samenwerken, kijken en het kind vooropstellen: wil jij met mij eens van gedachten wisselen over hoe wij hier in de praktijk samen invulling aan geven? Ik hoor graag van je!

Marjon Schepens
directeur KluppluZ

06-10 94 88 00